Kuyu imgesi Şeyh Galip’in ‘Hüsn-ü Aşk’ mesnevisinde dış dünyadan iç dünyaya geçişi ifade eder. Karanlık, kapalı ve bilinmez olan kuyu, kendini biricik varlık olarak gören insanın ruhsal kaosunun dibi gibidir. Fakat bu dip aynı anda bir kendiyle yüzleşme ve aydınlanmadır, dolayısıyla başkalaşarak karanlıktan çıkıştır. İşte bu zengin anlam bütünlüğü içerisinde “Kuyu imgesi” Hasan Çevik’in üçüncü…
Kuyu imgesi Şeyh Galip’in ‘Hüsn-ü Aşk’ mesnevisinde dış dünyadan iç dünyaya geçişi ifade eder. Karanlık, kapalı ve bilinmez olan kuyu, kendini biricik varlık olarak gören insanın ruhsal kaosunun dibi gibidir. Fakat bu dip aynı anda bir kendiyle yüzleşme ve aydınlanmadır, dolayısıyla başkalaşarak karanlıktan çıkıştır. İşte bu zengin anlam bütünlüğü içerisinde “Kuyu imgesi” Hasan Çevik’in üçüncü solo resim sergisinde karşımıza çıkıyor. Ressamın Galeri Diani’deki bir önceki kişisel sergisi olan ‘Sessiz’de doğaya dönük kendine has duyumsayışının simgesel izinde değerlendirilebilecek olan ‘Kuyu’, Çevik’in daha çok figürü ön plana aldığı resimlerinden oluşmaktadır. Tekli ve ikili figür gruplarının, nispeten, doğa sahnesindeki ağaç vb. natüralist biçimlerin önünde, renk ve ışığın son derece özgür bir armonik yapı içinde kullanıldığını görüyoruz.
Hasan Çevik’in sergisine adını veren ‘Kuyu’ imgesi, figürlerin adeta kendileriyle yüzleştikleri, belki kendi karanlıklarını fark edip yaşam enerjisiyle aydınlanıp yeniden doğuş yaşadıkları bir ayna gibi karşımıza çıkıyor. Sergide sadece kuyu değil ağaç imgesi de yine ressamın kendi biçimsel yaklaşımıyla ana elaman olarak kompozisyonlarda yerini alıyor.
